(Sideritis euboea - Σιδηρίτης η ευβοϊκή)
-
τσάι του Ολύμπου
(Sideritis scardica - Σιδηρίτης η σκαρδική)
-
τσάι του Παρνασσού ή τσάι του Βελουχιού
Παραδοσιακά παιχνίδια
Περιβάλλον
Αρ. φύλλου 2
Μαθητοφρένειας νέα
Μηνιαία μαθητική εφημερίδα
Ώσπου γεννηθήκαμε εκεί…
Ώσπου μεγαλώσαμε εκεί…
Ώσπου μας ρωτήσανε για το «εκεί»…
Κι εμείς…
ΔΕΝ ΞΕΡΑΜΕ ΤΙ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΜΕ!!!
Γνωρίζω πολύ καλά ότι κάποιο μπορεί να βαρέθηκαν στην προηγούμενη γνωριμία μας με την ιστορία του τόπου μας αλλά τώρα πιστέψτε με θα διασκεδάσετε αρκετά!!
Θα μάθουμε όλη την ιστορία μας με … στίχους:
Το Μάιο το 33
άρχισε αυτή η φοβερή
διαδικασία!!
Κουπόνια δωρίθηκαν πολλά
Αλλά λίγοι τα πήραν σοβαρά!
Απ’ τα χωράφια που δωρήθηκαν
τυχαία και τυφλά
φτιάχτηκε το σχεδιάγραμμα,
αγαπητά παιδιά!!
Τα όρια σχεδιάστηκαν με μεγάλη προσοχή
και άρχισε το κτίσιμο στην άγονη αυτή τη
γη!!
Ύστερα από πολλές αταξίες και διαταραχές
η Πετρούπολη άρχισε να κατοικείτε
από οικογένειες ξακουστές!
Μεγάλωσε ο πληθυσμός και ο συνωστισμός
και έγινε η πόλη μας τόπος
μαγικός!!
Λατομείο χτίστηκε μεγάλο, φοβερό
Που έκανε την Πετρούπολη πανέμορφο ορυκτό!
Το μεγαλύτερα στολίδια μας όμως πρέπει να τα τιμήσω
Γιατί με τίμησαν και αυτά,
Πώς λοιπόν να τα αγνοήσω;
Το παλιό λοιπόν το λατομείο
Το κάναν πέτρας θέατρο
Και ξακουστό μνημείο!!
Κι έχω πάει και εγώ πολλές φορές να το επισκεφτώ!
Θα σας αφήσει άφωνους δεν αμφισβητώ!
Όμως σας κούρασα και πάλι βρε παιδιά!
Κι αυτό είναι μεγάλη συμφορά!
Η συνέχεια λοιπόν την επόμενη
Φορά!!
Τα παλιά χρόνια οι άνθρωποι με ό,τι υλικά είχαν κατασκεύαζαν ή επινοούσαν διάφορα παιχνίδια για να διασκεδάσουν. Κάποια απ’ αυτά παίζονται και στις μέρες μας.
Κουτσό Καλόγερος Βασιλέας
Είναι ένα ατομικό παιχνίδι .Τα παιδιά χαράζουν
στο έδαφος το εξής σχήμα:
Τσελίκα- Τσουμάκα – Τσιλίκι – Λιγκρίν
Δεκάδες είδη ζώων και φυτών εξαφανίζονται καθημερινά. Αιτία, η ανεξέλεγκτη συρρίκνωση των βιοτόπων τους, το παράνομο κυνήγι, η ρύπανση της ατμόσφαιρας και οι κλιματικές αλλαγές.
Κάθε είδος που χάνεται, παίρνει μαζί του και ένα κομμάτι της γενετικής και εξελικτικής ιστορίας εκατοντάδων
χρόνων, πολύτιμη πηγή γνώσης για τον άνθρωπο.
Τα τελευταία χρόνια έχουν ενισχυθεί οι προσπάθειες για την προστασία των απειλούμενων ειδών
με δραστηριοποίηση πολλών φορέων.
Μεγαλύτερο βάρος έχει δοθεί στην προστασία κάποιων ιδιαίτερα σπάνιων ειδών ζώων, ορισμένα
εκ των οποίων συναντώνται μόνο στην Ελλάδα και κινδυνεύουν άμεσα με εξαφάνιση.
ώρα για
Ο λύγκας
λύγκας (στα αρχαία: λυγξ), επίσης ρήσος ή ρίτσος ή αρίτσος ή τσαγκανόλυκος, είναι γένος της οικογένειας των Αιλουριδών.
Είναι μεσαίου μεγέθους αιλουροειδή με ψηλά πόδια. Ανάλογα με το είδος το μήκος τους φτάνει
από 70 εκατοστά μέχρι στα 1,20 μέτρα, και το ύψος τα 35 μέχρι τα 70 εκατοστά και το βάρος
να κυμαίνεται από 7 εώς 35 κιλά. Τα μπροστινά πόδια είναι κοντύτερα από τα πίσω.
Έχουν πολύ κοντή ουρά συγκριτικά με τις άλλες γάτες, που καταλήγει σε μαύρη κορυφή.
Το κεφάλι είναι στρόγγυλο με παχιά γενειάδα στα μάγουλα και μαύρες τούφες που ξεπροβάλλουν
από τα αφτιά μέχρι πέντε εκατοστά. Η γούνα του λύγκα είναι πολύ πυκνή, έχει συνήθως στίγματα και
το χρώμα της διαφέρει ανά εποχή και είδος, από μπεζ και γκρι μέχρι κοκκινωπή και καφέ, ενώ στο πηγούνι,
το στήθος και την κοιλιά είναι σχεδόν λευκή.
Δεντρολίβανο
Το δεντρολίβανο είναι αυτοφυές στη νότια Ευρώπη και καλλιεργείται ως καλλωπιστικό σε όλο τον κόσμο. Πολλαπλασιάζετε με σπόρους αλλά πιο εύκολα με μοσχεύματα. Προτιμά τα θερμά, ξηρά κλίματα. Αντέχει εύκολα μέχρι -10 βαθμούς Κελσίου και είναι ανθεκτικό στη ζέστη και στους ανέμους.
Μαγειρική
Το δεντρολίβανο χρησιμοποιείται και
στη μαγειρική για το αρωματισμό
των ψαριών και του κρέατος ιδίως
του αρνιού και του χοιρινού
από τα παλιά χρόνια.
Ιστορία
Τσάι
-
τσάι βλάχικο (και στο Άγιο Όρος μπεττόνικα)
(Sideritis perfoliata subsp. athoa -Σιδηρίτης η διάτρητος υποείδ. η αθωνική)
-
τσάι του Μαλεβού ή τσάι του Ταϋγέτου
(Sideritis clandestina - Σιδηρίτης η λαθραία)
-
μαλοτήρας ή καλοκοιμηθιά ειναι το τσάι της Κρήτης
(Sideritis syriaca - Σιδηρίτης η συριακή)
-
τσάι της Εύβοιας ή τσάι απ’ το Δέλφι
φαγητό
γλυκό
Υλικά:
1 αγγούρι
1 φέτα ψωμί του τοστ
τυρί σκληρό κομμάτι gooda
ζαμπόν χοιρινό καπνιστό
Εκτέλεση:
Κόβουμε σε κυβάκια το ζαμπόν και το τυρί και το τοποθετούμε στο πιάτο. Κόβουμε επίσης και το ψωμί σε κυβάκια και το βάζουμε να ψηθεί (στην τοστιέρα) μέχρι να ξεροψηθεί. Μετά κόβουμε το αγγούρι σε φέτες και το βάζουμε στο πιάτο. Μόλις το ψωμί ψηθεί παίρνουμε τα κυβάκια ψωμιού και τα στολίζουμε στο πιάτο.
ΠΟΙΚΙΛΙΑ
ΤΟΥΡΤΑ ΚΑΚΑΟ ΡΟΔΑΚΙΝΟ
Εκτέλεση:
Ανακατεύουμε το κακάο με το αλεύρι και τη βανίλια. Χτυπάμε τα κροκάδια με τη μισή ζάχαρη, να πήξουν και να πάρουν το χρώμα του λεμονιού.
Χτυπάμε χωριστά τα ασπράδια με το κρεμόριο, να πήξουν και συνεχίζοντας το χτύπημα ρίχνουμε λίγη – λίγη
την υπόλοιπη ζάχαρη, ώσπου να πετύχουμε μαρέγκα σφικτή, να στέκεται.
Στα χτυπημένα κροκάδια ρίχνουμε κι ανακατεύουμε απαλά το μισό κακάο κοσκινίζοντάς το και κατόπιν τη μισή μαρέγκα. Συνεχίζουμε με το υπόλοιπο κακάο και την υπόλοιπη μαρέγκα, ανακατεύοντας απαλά μ’ ένα κουτάλι και προσέχοντας να μη φύγει ο αέρας και ξεφουσκώσουν τ’ αβγά.
Αδειάζουμε το μίγμα σε 2 ταψάκια ( 24 εκ. ), που εχουμε στρώσει με βουτυρωμένο λαδόχαρτο.
Ψήνουμε στους 175 βαθμούς για 20 λεπτά περίπου.
Όταν κρυώσουν εντελώς, τα αναποδογυρίζουμε, αφαιρούμε με προσοχή το λαδόχαρτο κι ενώνουμε τα 2 παντεσπάνια στρώνοντας ανάμεσα σαντιγύ και κομμάτια ροδάκινου
( στραγγισμένα ).
Στολίζουμε την επιφάνεια με σαντιγύ και ροδάκινα. Καλύπτουμε την τούρτα με μεμβράνη και τη φυλάσσουμε στο ψυγείο.
Τη στολίζουμε με τα πούρα λίγο πριν τη σερβίρουμε.
Τα μυστικά των βοτάνων
-
Σύμφωνα με τη λαογραφία, πήρε το όνομά του από τη Παναγία, η οποία άφησε το μανδύα της πάνω στο θάμνο. Μέχρι το επόμενο πρωί, τα λουλούδια του θάμνου είχαν γίνει μπλε και από τότε ονομάστηκε rose of Mary.
-
Οι αρχαίοι Έλληνες το θεωρούσαν δώρο της Αφροδίτης. Οι μαθητές φορούσαν στεφάνια από δεντρολίβανο όταν είχαν εξετάσεις, γιατί βοηθούσε την συγκέντρωση και την μνήμη.
-
Το δεντρολίβανο το χρησιμοποιούσαν παλιότερα ως λιβάνι γι αυτό λεγόταν και λιβανόδενδρο.
-
Αναφέρεται ότι αφέψημα δενδρολίβανου, κέδρου και τερβινθίνης ήταν ένα ελιξίριο νεότητας, που ονομαζόταν το νερό της βασίλισσας της Ουγγαρίας.
-
Στα νοσοκομεία παλιά έκαιγαν δεντρολίβανο για να απολυμάνουν τον αέρα.
Στην Ελλάδα,
αυτοφύονται περίπου 17 είδη,
τα γνωστότερα είναι:
Παίζουν ένας, ένας με τη σειρά, εφόσον ο προηγούμενος χάσει.
Τοποθετούν στο πρώτο ημικύκλιο μία πέτρα, που συνήθως είναι
πεπιεσμένη, τη «σμάδα». Κάνοντας κουτσό, ο παίκτης προσπαθεί
να τη μετακινήσει με το πόδι στο επόμενο ημικύκλιο, χωρίς αυτή
ή ο ίδιος να ακουμπήσουν στις γραμμές που ορίζουν το σχήμα.
Όταν ο παίκτης φτάσει στο τέλος του σχήματος, πρέπει να ξανα-
γυρίσει στην αφετηρία με τον ίδιο τρόπο και να βγάλει τη σμάδα
από το πρώτο ημικύκλιο από όπου είχε ξεκινήσει.
Αποτελείται από δυο ξύλα , την τσελικά και την τσιουμάκα {στα τουρκ.Celik=μικρή
ράβδος, σκληρός, ατσάλι και comak=ρόπαλο}. Το μικρό ξύλο ήταν μυτερό στις άκρες και
είχε μήκος περίπου 10 εκ. Το μεγάλο ξύλο το ονόμαζαν τσιλικόξυλο..
Έβαζαν στο έδαφος το μικρό ξύλο και προσπαθούσαν με το μεγάλο ξύλο να το σηκώσουν
όρθιο, να το χτυπήσουν και να το έχουν στον αέρα συνέχεια.
Μετά το χτυπούσαν να πάει όσο πιο μακριά μπορούσαν.
Μετρούσαν την απόσταση με βήματα και τα πολλαπλασιάζανε με τα χτυπήματα
που έκαναν στον αέρα.
Είδη υπό εξαφάνιση
Η αρκούδα της Πίνδου
Η καφέ αρκούδα ή φαιά αρκούδα ή κοινή αρκούδα (Άρκτος η άρκτος-
Ursus arctos) είναι παμφάγο θηλαστικό ζώο και το είδος αρκούδας
(ίσως το γνωστότερο) με την μεγαλύτερη γεωγραφική εξάπλωση,
που μπορεί να φτάσει σε μάζα από 170 μέχρι 300 κιλά.
Υποείδος της είναι η Αρκούδα γκρίζλι, διάσημη στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στην Ελλάδα, η καφέ αρκούδα υπάρχει κυρίως στη δυτική και βορειοδυτική
Ελλάδα ωστόσο ο πληθυσμός της είναι περιορισμένος.
Γενικότερα, απαντάται στην Ασία, την Ευρώπη, την Βόρεια Αμερική και
τα όρη της βόρειας Αφρικής.
Έχει μεγάλο κεφάλι, μικρά αυτιά, πατούσες με γερά νύχια και κοντή ουρά. Είναι μοναχικό ζώο.
Ο ζωτικός χώρος των αρσενικών προστατεύεται από οποιονδήποτε αντίπαλο και φτάνει τα 1.000 τετρ. χλμ.
Τρέφεται με φυτά, ψάρια, μέλι, πτηνά και τρωκτικά. Έχει οξεία όσφρηση και ασθενή όραση. Τα μικρά γεννιούνται
τον χειμώνα, ζυγίζουν μερικές εκατοντάδες γραμμάρια και μένουν με την μητέρα τους πάνω από δύο χρόνια.
Δημιουργία και ανανέωση ιστοσελίδας : Κατερίνα Κουκουτσάκη
Βάζουν σε μια σειρά ο καθένας τη μπίλια του σε
μια γραμμή.
Στη συνέχεια προσπαθούν να παρασύρουν τις μπίλιες από τη γραμμή πετώντας από κάποια προκαθορισμένη απόσταση μια άλλη μπίλια που έχει ο καθένας. Όποια παρασέρνει από τη γραμμή την παίρνει.
Βόλοι ή Μπίλιες
Θυμάρι
(Sideritis raeseri - Σιδηρίτης του Ράσερ)
-
Sideritis romana subsp. purpurea - Σιδηρίτης η ρωμαία υποείδ. η πορφυρά
Sideritis lanata - Σιδηρίτης η εριώδης
Το θυμάρι ή θύμιο είναι θάμνος μικρού ύψους (έως 30 εκατοστά), με όρθιους βλαστούς, εξαιρετικά ανθεκτικός, αναδύει πολύ ευχάριστο άρωμα.
Απαντάται στις νότιες και μεσογειακές περιοχές της Ευρώπης σε διάφορες περιοχές της Ασίας και καλλιεργείται στη βόρεια Αμερική.
Τα φύλλα του θυμαριού, όταν ξεραθούν, αποκτούν καφεπράσινο χρώμα και αναδύουν το άρωμα τους όταν θρυμματιστούν. Η γεύση τους είναι πολύ δυνατή, ελαφρώς καυστική και πλούσια. Μαζί με τους αποξηραμένους ανθούς χρησιμοποιούνται
ως μπαχαρικό για τον αρωματισμό διαφόρων φαγητών. Το θυμάρι είναι ιδιαίτερα αγαπητό στις μέλισσες και το θυμαρίσιο μέλι είναι εξαιρετικής ποιότητας.
Φαρμακευτική Χρήση
Το θυμάρι περιέχει αιθέριο έλαιο τη θυμόλη που χρησιμοποιείται
στην αρωματοποιία και στην οδοντιατρική. Η θυμόλη έχει αντισηπτική δράση και
αποτελεί το κυρίως συστατικό πολλών εμπορικών σκευασμάτων για την πλύση
του στόματος. Η θυμόλη έχει αποδειχτεί επίσης αποτελεσματική στην καταπολέμηση των μυκήτων που συχνά μολύνουν τα νύχια των ποδιών. Το ρόφημα από θυμάρι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία του βήχα και της βρογχίτιδας.
Συγκομιδή
Το Θυμάρι μαζεύεται τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο.
Υλικά
-
2 κουταλιές γάλα
-
1 κουταλιά ξύσμα πορτοκαλιού
-
3 κούπες ζάχαρη άχνη για τη βάση
-
6 αβγά χωρισμένα
-
1 ½ κούπας ζάχαρη
-
½ κουταλάκι κρεμόριο
-
1 κούπα κακάο
-
2 κουταλιές αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
-
Λίγη βανίλια για τη γέμιση
-
½ κιλό σαντιγύ
-
1 κομπόστα 800 γρ. ροδάκινο
-
6 πούρα σοκολάτας
Το δελφίνι
Γενικά:
Τα δελφίνια είναι θαλάσσια θηλαστικά. Υπάρχουν περίπου 17 γένη και 40 είδη.
Το μέγεθος των ενηλίκων δελφινιών μπορεί να είναι 1,2 μέτρα και 40 κιλά .
Τα δελφίνια τρέφονται με ψάρια και καλαμάρια .
Ανατομία:
Το δελφίνι έχει χρώμα μπλε σκούρο στη ράχη και
λευκό στην κοιλιά .Έχει ένα ράμφος και ένα ραχιαίο πτερύγιο, όπως οι καρχαρίες.
Το πτερύγιο της ουράς του είναι οριζόντιο και κινείται πάνω και κάτω.
Γλώσσα:
Υπάρχουν κάποιες ερμηνείες στη συμπεριφορά τους:
Τρίψιμο πτερυγίων: Γειά σου!Μου έλειψες!
Στάση του σώματος σε σχήμα s: Προσοχή!
Προσέγγιση από πίσω: Ας παίξουμε!
Χτύπημα της ουράς: Απομακρύνσου!
Ακούμπισμα πτερυγίου σε πλευρά ενός δελφινιού: Εεε, δώσε μου ένα χεράκι!
