Στήνονται τα παιδιά σε σειρά.

Κάποιο από τα παιδιά κρύβει στα χέρια του ένα δαχτυλίδι, ψεύτικο ή αληθινό.

Έπειτα προσπαθεί να αφήσει στα χέρια κάποιου από τα παιδιά που είναι

στη σειρά το δαχτυλίδι, λέγοντας το τραγουδάκι:

Πουν' το, πουν' το
το δαχτυλίδι,
ψάξε, ψάξε
δεν θα το βρεις!

δεν θα το βρεις,
δεν θα το βρεις,
το δαχτυλίδι που ζητείς.

Το καθένα από τα παιδιά έχει μια ευκαιρία να μαντέψει ποιος έχει το δαχτυλίδι. Όποιος μαντέψει σωστά παίρνει το δαχτυλίδι και το ρίχνει στο επόμενο παιδί. Το παιχνίδι συνεχίζεται με τον ίδιο τρόπο.

Παραδοσιακά παιχνίδια

Αρ. φύλλου 5

Μαθητοφρένειας νέα

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΒΟΤΑΝΩΝ

ΩΡΑ ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟ

Μηνιαία μαθητική εφημερίδα

Τα παλιά χρόνια οι άνθρωποι με ό,τι υλικά είχαν κατασκεύαζαν ή επινοούσαν διάφορα παιχνίδια για να διασκεδάσουν. Κάποια απ’ αυτά παίζονται και στις μέρες μας.

Χαλασμένο τηλέφωνο

Πουν' το δαχτυλίδι ;

Ο Εθνικός δρυμός ή Εθνικό πάρκο είναι ένα οικοσύστημα ή βιότοπος με ιδιαίτερη οικολογική αξία

που παραμένει ανεπηρέαστο ή έχει επηρεαστεί ελάχιστα από ανθρώπινες δραστηριότητες και

στο οποίο διατηρείται ποικιλομορφία οικολογικών, βιολογικών, γεωμορφολογικών και αισθητικών στοιχείων.

Αποτελεί οριοθετημένη περιοχή που προστατεύεται από ειδικούς νόμους προκειμένου να διαφυλαχτεί

η μοναδικότητα του φυσικού πλούτου. Κατά κανόνα περιλαμβάνει τον πυρήνα, που είναι η πιο αυστηρά

προστατευμένη περιοχή και την περιμετρική ζώνη. Οι γεωμορφολογικοί σχηματισμοί και το οικολογικό

περιβάλλον της χλωρίδας και της πανίδας παρουσιάζουν επιστημονικό, εκπαιδευτικό καθώς και αναψυχικό

ενδιαφέρον.

Ένας Εθνικός δρυμός μπορεί να περιλαμβάνει δάση, λιβάδια, λίμνες, ποτάμια, οικισμούς, καθώς και

ιστορικά - αρχαιολογικά ευρήματα και μνημεία. Υπεύθυνος φορέας για τη φύλαξη των εθνικών δρυμών

είναι η Δασική υπηρεσία. Οι επισκέπτες επιτρέπεται να εισέρχονται στο χώρο κάτω από ειδικές συνθήκες

για επιμόρφωση, έρευνα ή αναψυχή. Στους Δρυμούς επιτρέπονται οι ήπιες δραστηριότητες και απαγορεύεται

η φθορά των γεωμορφολογικών χαρακτηριστικών.

Μαϊντανός

Ο μαϊντανός είναι διετές, ιθαγενές φυτό που ανήκει στο γένοςΠετροσέλινον

(Petroselinum) της οικογένειας των Σελινοειδών(Apiaceae)

[συν. Σκιαδοφόρων (Umbelliferae)].

Καλλιεργείται στις εύκρατες περιοχές για τα φύλλα του που χρησιμοποιούνται

στη μαγειρική και σε διάφορες σαλάτες. Ήταν γνωστός στους αρχαίους Έλληνες

που τον χρησιμοποιούσαν ως αρωματικό βότανο αλλά και ως φάρμακο

σε διάφορες παθήσεις.

Μαγειρική

Με ψιλοκομμένο μαϊντανό πασπαλίζουμε σούπες,

ανοιχτόχρωμες σάλτσες,

βραστές πατάτες, σαλάτες,

φαγητά με χλωροτύρι,

φαγητά με κρέας, ψάρι και αυγό,

και αρωματικό βούτυρο.

Η ρίζα προστίθενται

σε φαγητά κατσαρόλας και σούπες.

Ο μαϊντανός είναι εξαιρετικό φυτό για την υγεία καθώς περιέχει δραστικές και

άφθονες βιταμίνες: Α, C, E και σίδηρο.

Τα νωπά φύλλα στη σαλάτα μπορούν να θεωρηθούν φυσικό συμπλήρωμα

βιταμινών και ιχνοστοιχείων.

Τα σπέρματα του φυτού έχουν διουρητική δράση και βοηθούν κατά της πέτρας

των νεφρών. Επίσης ο μαϊντανός είναι τονωτικός και χωνευτικός και

συνίσταται κατά της διάρροιας, της ατονίας, της αρτηριακής πίεσης και

της ακμής.

Τα μυστικά των βοτάνων

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Ο γνωστός σε όλους μαϊντανός είναι αρωματικό, διετές φυτό που φθάνει

τα 80 εκ. ύψος. Έχει ευθυτενή μίσχο, ζωηρά πράσινα φύλλα και

λευκά άνθη. Η οσμή που αναδύεται με την τριβή, οφείλεται στο αιθέριο

έλαιό του.

Ιστορία του μαϊντανού

Ο μαϊντανός στην αρχαιά Ελλάδα λεγόταν πετροσέλινο.

Ο μαϊντανός προέρχεται από τις χώρες της Μεσογείου και καλλιεργείται

περισσότερα από 2000 χρόνια.

Η χρήση του περιορίζονταν σε φαρμακευτικούς σκοπούς.

Η χρήση του ως γαρνιτούρα και διακοσμητικό στο πιάτο, τοποθετείται

στην εποχή και τον πολιτισμό των Ρωμαίων.

Οι ιστορικοί τοποθετούν τη χρήση του μαϊντανού ως βρώσιμο λαχανικό

στην Ευρώπη την περίοδο του Μεσαίωνα

Πολλά παιδιά κάθονται στη σειρά.

Ο τελευταίος της σειράς ψιθυρίζει στο αφτί του διπλανού του μια λέξη γρήγορα.

Ο διπλανός μεταφέρει στον επόμενο αυτό που άκουσε και

το παιχνίδι συνεχίζεται.

Ο πρώτος της σειράς κερδίζει όταν αποκαλύψει σωστά

την αρχική λέξη.

Εθνικοί Δρυμοί Ελλάδας

Στην Ελλάδα η οριοθέτηση Εθνικών Δρυμών, δηλαδή περιοχών φυσικού πλούτου προστατευμένων

από κανονισμών του κράτους είναι χαρακτηριστικό που ξεκίνησε να εδραιώνεται από την δεκαετία

του 1950.

Το φυσικό περιβάλλον της Ελλάδαςχαρακτηρίζεται από έντονες εναλλαγές οικοσυστημάτων και βιότοπων.

Σχεδόν το 5% της ελληνικής ακτογραμμής αποτελείται από οικολογικά ευαίσθητους υγροβιότοπους,

κυρίως σε περιοχές που βιώνουν την ραγδαία ανάπτυξη του τουρισμού.

Τα στεφάνια και οι ρόδες ήταν παιχνίδι ατομικό και

ομαδικό.

Τα περισσότερα παιδιά είχαν από ένα μεταλλικό

στεφάνι διαφόρων μεγεθών (συνήθως από βαρέλια,

καρότσια, κάρα, κλπ) ή από ρόδα καουτσούκ.

Με ένα σύρμα σκληρό κατάλληλα διαμορφωμένο

για να σπρώχνει το στεφάνι ή την ρόδα ώστε

να κυλάει.

-Μ’ αυτόν τον τρόπο δημιουργούνταν αυτοσχέδια τροχοφόρα και γίνονταν αγώνες για το ποιος

έχει το καλύτερο και γρηγορότερο.

Στεφάνια και ρόδες

ΕΥΚΑΛΥΠΤΟΣ

Τα φύλλα του είναι μακριά , δερματώδη και κρέμονται από το δέντρο.

Περιέχουν ένα έλαιο γνωστό και ως ευκαλυπτέλαιο που χρησιμοποιείται

στη φαρμακευτική σε διάφορα σπρέι κατά της ρινικής καταρροής.

Από τον κορμό κάποιων ειδών λαμβάνεται η ρητίνη, χρήσιμη στη βυρσοδεψία

και στη φαρμακευτική. Είναι τα ψηλότερα ανθοφόρα φυτά.

Ο φλοιός του ευκαλύπτου έχει χρήσεις στη βυρσοδεψία, ενώ το ξύλο του,

επειδή έχει την ιδιότητα να είναι σκληρό και στερεό, έχει χρήσεις

στη ναυπηγική σε βαριές και ελαφριές κατασκευές, στην κατασκευή

αποβάθρων, στη γεφυροποιία, σε τηλεγραφικούς στύλους και σε οικοδομές.

Επίσης χρησιμοποιείται πολύ σε αναδασώσεις γιατί αναπτύσσεται πολύ

γρήγορα ενώ παράλληλα δεν είναι ευαίσθητος στις διάφορες ασθένειες.

Καλλιεργείται κυρίως στη νότια Ελλάδα και στη Χαλκιδική και βρίσκεται

σε δάση και κήπους. Μερικοί τον φυτεύουν στον κήπο του σπιτιού τους

αφού εκτός της σκιάς και της δροσιάς που παρέχει έχει τη δυνατότητα

να απομακρύνει και τα κουνούπια.

Οι Εθνικοί δρυμοί της Ελλάδας :

Φαρμακευτική Χρήση

Εθνικός δρυμός Πρεσπών

Εθνικός δρυμός Πάρνηθας

Εθνικός δρυμός Σουνίου

Εθνικός δρυμός Αίνου

Εθνικός δρυμός Σαμαριάς

Εθνικός δρυμός Παρνασσού

Εθνικός δρυμός Ολύμπου

Εθνικός δρυμός Βίκου-Αώου

Εθνικός δρυμός Βάλια Κάλντα

Εθνικός δρυμός Οίτης

Περιβάλλον

Εκτέλεση:

Σε ένα μπολ σπάμε τα μπισκότα σε κομμάτια.

Προσθέτουμε τη ζάχαρη,το βούτυρο σε μικρά κομμάτια και τα καρύδια και ανακατεύουμε όλα τα υλικά.

Σε ένα κατσαρολάκι βάζουμε 1,1/2 φλ. του τσαγιού

νερό και προσθέτουμε το κακάο.

Πριν βράσει το αφαιρούμαι από την φωτιά και

το ρίχνουμε σιγά σιγά στο μπολ με τα μπισκότα.

Ανακατεύουμε καλά με τα χέρια μας να λιώσει

το βούτυρο και να ενωθούν όλα τα υλικά.

Στη συνέχεια κόβουμε ένα κομμάτι αλουμινόχαρτο και

ρίχνουμε το μείγμα.

Του δίνουμε το σχήμα που θέλουμε και το τυλίγουμε

με το αλουμινόχαρτο σαν σαλάμι.

Το βάζουμε στην κατάψυξη για 20 λεπτά.

Αφού το βγάλουμε από την κατάψυξη αφαιρούμε

το αλουμινόχαρτο και το βάζουμε σε μια πιατέλα.

Λιώνουμε την κουβερτούρα σε μπεν μαρί ή

στον φούρνο μικροκυμάτων και απλώνουμε πάνω

από τον παγωμένο κορμό.

ώρα για

φαγητό

γλυκό

Κορμός Σοκολάτας

Δημιουργία και ανανέωση ιστοσελίδας : Κατερίνα Κουκουτσάκη

3 πακέτα μπισκότα πτι-μπερ
150γρ. βούτυρο1 φλ. τσαγιού ζάχαρη άχνη
3 κουτ. σούπας κακάο
100γρ. καρύδια ψιλοκομμένα
125γρ. σοκολάτα κουβερτούρα

ΤΥΡΟΜΠΟΥΚΙΕΣ

Υλικά

Πατάτα 1 μεγάλη βρασμένη

Τυρί φέτα 80 γρ τριμμένη

Κεφαλοτύρι 80 γρ τριμμένο

Άνηθος 2 κουταλιές σούπας ψιλοκομμένος

Μοσχοκάρυδο 1/2 κουταλάκι γλυκού τριμμένο

Αυγό 1

Αλάτι - πιπέρι

Καλαμποκέλαιο για το τηγάνισμα

Εκτέλεση

Βράζουμε και πολτοποιούμε την πατάτα και προσθέτουμε όλα τα υλικά εκτός από το καλαμποκέλαιο. Αναμειγνύουμε όλα τα υλικά για το κουρκούτι σε ένα άλλο μπολ μέχρι να έχουμε ένα πηκτό κουρκούτι. Προσθέτουμε στο κουρκούτι και το μείγμα με τα τυριά, τα ανακατεύουμε όλα μαζί κι αφήνουμε για 15 λεπτά στο ψυγείο. Βάζουμε το λάδι στο τηγάνι μας να ζεσταθεί καλά και ξεκινάμε να τηγανίζουμε βάζοντας κουταλιά – κουταλιά από το κουρκούτι στο ζεστό λάδι. Τηγανίζουμε κι από τις δύο μεριές να ροδίσουν καλά (δεν τα αφήνουμε να ξεραθούν πολύ). Τα τοποθετούμε σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας και τα απολαμβάνουμε ζεστά.!